[So Handsome'5] รักวุ่นวายของนายชุดกาวน์ - นิยาย [So Handsome'5] รักวุ่นวายของนายชุดกาวน์ : Dek-D.com - Writer
×

    [So Handsome'5] รักวุ่นวายของนายชุดกาวน์

    ฉันก็ไม่คิดว่าตัวเองจะพลาดจริงๆนะ ไม่อยากจะยอมรับหรอกแต่ฉัน...กับผู้ชายที่เพิ่งรู้จัก จริงๆหรอวะเนี่ย

    ผู้เข้าชมรวม

    4,049

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    25

    ผู้เข้าชมรวม


    4.04K

    ความคิดเห็น


    17

    คนติดตาม


    150
    จำนวนตอน :  21 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  2 พ.ค. 61 / 19:02 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

              สวัสดีค่ะทุกคน เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สองในเซท
    So Handsom! หนุ่มมหาลัยหล่อกระชากใจซะจริง ยังไงก็ฝากติดตามเรื่องราวความรักของคุณหมอยูโลกับเมจิด้วยนะคะ ^^ #ภาพบุคคลที่นำมาใช้เป็นเพียงอิมเมจของตัวละครศิลปินไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องแต่อย่างใด




    So Handsome! หนุ่มมหาลัยหล่อกระชากใจซะจริง




    [So Handsome'5] รักวุ่นวายของนายชุดกาวน์




    "ฉันไม่เหมือนผู้ชายคนอื่นที่เธอเคยเจอหรอกนะ"
    "พี่ไม่ได้ต่างจากคนอื่นเลย ไม่ต่างเลย"







    "ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อเหมือนกันว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวฉันจริงๆ"





    >>INTRO<<

              “กรี๊ดดด!!!


              “อ๊ากกกก!!!


              “เธอ/นายเป็นใคร! แล้วเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง!


              “นี่มันห้องฉันนะเธอเข้ามาได้ยังไง”


              “จะบ้าหรอ นี่มันห้องฉันนะไอ้บ้า!


              “แล้วนี่อะไรวะเนี่ย เสื้อผ้าฉัน”


              “บ้าที่สุดเลย นี่ฉันเสียตัวให้นายหรอวะเนี่ย”


              “ตั้งสติก่อน อย่าเพิ่งโวยวาย คิดดิว่าเธอเข้ามาในห้องนี้ได้ไง”


              “เมื่อคืนหลังปาตี้จบฉันเมามาก แล้วซัมเมอร์เพื่อนฉันก็ให้กุญแจห้องพักมา แล้วฉันก็เข้ามานอน”


              “บ้าเอ้ย!


              “อะไร!


              “คือฉันไม่ได้ตั้งใจนะ ไอ้โซดาเพื่อนฉันมันให้กุญแจห้องมา ฉันเมามากก็เลยเข้ามานอน ให้ตายเถอะ!


              “แล้วจะเอาไงทีนี้ นี่ฉันเสียตัวให้ผู้ชายที่ไม่รู้จักงั้นหรอเนี่ย”


              “เธอชื่ออะไร มานอนในห้องนี้ได้งั้นก็แสดงว่าเป็นนักศึกษาที่นี่ อยู่คณะ? อะไรปีไหน?”


              “ชื่อเมจิ อยู่คณะบริหารปีสอง”


              “รุ่นน้องอีก...บ้าจริงๆ”


              “แล้ว


              “ฉันชื่อยูโล เรียนแพทย์อยู่ปีสี่”


                   “แล้วทีนี้จะเอาไง”


              “ฉันสิควรถามเธอ เธอเป็นผู้หญิงนะ”


              “ลืมเรื่องนี้ไปเลยเถอะ”


              “ห๊ะ? ง่ายๆงี้เลย”


              “ง่ายๆงี้แหละถ้าเพื่อนฉันรู้พวกนั้นฆ่าฉันตายแน่”


              “แล้วไงวะ ได้แล้วชิ่งงี้หรอ”


              “อะไรของพี่เนี่ย ฉันสิต้องพูดคำนั้นน่ะ”


              “ให้ตายเถอะ!




    ..........................................................................



    B
    E
    R
    L
    I
    N
    ?

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น